Πως να το πω αυτό τώρα; Δεν έχει αρχή, μέση ούτε & τέλος. Συζητώντας σε ένα σίγουρα όχι κατάλληλο πεδίο με φίλο καρδιακό για έρωτα καρμικό. Μια γουλιά καφές, δυο βαρύς καπνός και μια κουβέντα που τόσο θες να'ναι αλήθεια. Κάτι απο παλιό καλό κινηματογράφο της δεκαετίας του 50 με εκείνες τις γυναίκες τις τόσο ρετρό, σαν με 190 χιλιόμετρα στην Αττική οδό, σαν μυρωδιά γνώριμη, ποθητή.
Κάπου εκεί λοιπόν που με το πασίγνωστο της πάθος αναλύει εις βάθος κλασικές συζητήσεις έτσι δικές μας, παλεύωντας να μεταδώσει αυτή την ακατανόητη πίστη και θετικότητα που τη διακρίνει - για ό,τι αξίζει και δεν περιορίζει, είπε μια απο τις πιο μεγάλες, πονεμένες, δικές μου πολύ εσωτερικές αλήθειες που ποτέ μα ποτέ δεν εξέφρασα γιατί....δε ξέρω γιατί.
Αν είχε πέτσα η ψυχή του καθένα θα τη γάμαγες.
Ωμή ε; μπα.
Σφηνώθηκε λοιπόν η σκέψη αυτή. Και 4 ώρες μετά θυμήθηκα πως η νεράιδα Τσανακλίδου φώναξε δυνατά
"χειρότερα κι από αγρίμια μπλεχτήκαμε σε πάλη ως εσχάτων ξεσκίσαμε την ψυχή μας, πασαλειφτήκαμε αίμα με έμαθες να ζητάω, για να σε δω να δίνεις όχι σε μένα, αλλού"
Γιατί όπως είπε και μια ψυχή είναι καρμικό φίλε εγώ το πιστεύω,οι ενέργειες, επιτίθονται η μια στην άλλη μακριά μα τόσο κοντά ίσως σε κάποια Ιερά Μονή....
Και σε δεσμεύω τώρα ε,θα περάσουν χρόνια και στα 24 όταν θα σβήνω τα κεράκια θα στο διαβάσω δυνατά!
Εκτός αν έχεις φύγει για ταξίδι.
4.
Κάπου εκεί λοιπόν που με το πασίγνωστο της πάθος αναλύει εις βάθος κλασικές συζητήσεις έτσι δικές μας, παλεύωντας να μεταδώσει αυτή την ακατανόητη πίστη και θετικότητα που τη διακρίνει - για ό,τι αξίζει και δεν περιορίζει, είπε μια απο τις πιο μεγάλες, πονεμένες, δικές μου πολύ εσωτερικές αλήθειες που ποτέ μα ποτέ δεν εξέφρασα γιατί....δε ξέρω γιατί.
Αν είχε πέτσα η ψυχή του καθένα θα τη γάμαγες.
Ωμή ε; μπα.
Σφηνώθηκε λοιπόν η σκέψη αυτή. Και 4 ώρες μετά θυμήθηκα πως η νεράιδα Τσανακλίδου φώναξε δυνατά
"χειρότερα κι από αγρίμια μπλεχτήκαμε σε πάλη ως εσχάτων ξεσκίσαμε την ψυχή μας, πασαλειφτήκαμε αίμα με έμαθες να ζητάω, για να σε δω να δίνεις όχι σε μένα, αλλού"
Γιατί όπως είπε και μια ψυχή είναι καρμικό φίλε εγώ το πιστεύω,οι ενέργειες, επιτίθονται η μια στην άλλη μακριά μα τόσο κοντά ίσως σε κάποια Ιερά Μονή....
Και σε δεσμεύω τώρα ε,θα περάσουν χρόνια και στα 24 όταν θα σβήνω τα κεράκια θα στο διαβάσω δυνατά!
Εκτός αν έχεις φύγει για ταξίδι.
4.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου