28.4.12

Σε ένα λεωφορείο



Μη μπορώντας άλλο να μη με περιμένουν. Τίποτα λιγότερο. Δεν έχει άλλο. Υπεραρκετό.
Ξέρεις, δεν προλαβαίνω να σκεφτώ με προλαβαίνει το νερό και δεν μπορώ να μοιάζω σώνει και καλά ευτυχισμένος, αδυνατώ.
Ίσως να σαι εθισμένος σε ένα περίεργο είδος λύπης και εσύ μοιάζωντας οικτρά σε μενα.

Σε μια χλιαρή και άχαρη κοινή στιγμή σε ένα αστικό γκρίζο λεωφορείο της γραμμής, αντίκρυ σε ένα τόσο όμορφα ρομαντικά ρετρό ζευγαράκι σαν εκείνα της δεκαετίας του 50-θαρρείς και άκουγες Simone παρέα με μια φιάλη γλυκό, παλιακό, βαθεία κόκκινο κρασί- σείστηκαν τα σωθικά μου.

 Σε ποιον έρωτα ζώ;

Κάπου κει χάθηκε στη μέση δυο καθισμάτων μόνο του ένα δάκρυ. Μόνο & αυτό σαν και σενα
Ίσως σαν & μενα





Καλή σου νύχτα

1 σχόλιο: