Πίστη;

Για σένα είναι η πρώτη βροχή του χειμώνα
Και ήρθε και έφυγε όπως ξέρεις έντεχνα να κάνεις
Η μοίρα μου με έριξε στα βήματα σου
Δικά σου,για σένα
Και εσύ στο αλλού, κάπου αλλού- κοντά μα χιλιόμετρα μακριά, απούσα η παρουσία -παρούσα η σκέψη



Γυρνάς το βλέμμα σου,προσπερνάς χιλιάδες ζωές,επιταχύνεις δε θέλεις να δείς έτσι λίγο πιο ζεστά να πιο ανθρώπινα όλους αυτούς που τυχαία συναντάς στους δρόμους, στα σοκάκια. Πολλά τα γιατί που δε κοιτάς , τόσο αδιάφορα τούτη τη στιγμή -όχι δικαίως.



Ψευδαίσθηση η γνωστή καραμέλα <<εσύ και μόνο εσύ ορίζεις τη ζωή σου>>. Και αυτό εμείς το φτιάξαμε για να νομίζουμε. Να νομίζουμε πως έχουμε τη δύναμη. Το μόνο που να εξηγήσω αδυνατώ. Γιατί δεν την ορίζεις φίλε μου καλέ. Όταν δένεσαι με κάποιον με τρόπο απροσδόκητα τρομακτικό σε κατευθύνει. Η ζωή του, το αίσθημα του ,η δράση του μα κυρίως η αδράνειά του.  Τον κυνηγάς αν το σκεφτείς λίγο πιο πολύ ακολουθείς τα βήματά του ή στέκεσαι εκεί μαζί στην ακινησία του παλεύοντας για ένα μονάχα βήμα. Μέχρις εσχάτων, σαν λύκος. Μάχεσαι. Και κάπου εκεί σε αυτό το ειλικρινά αξιοζήλευτο παραλλήρημα συνειδητοποιείς πως για σένα τίποτα. Στο τίποτα. Όλα για κείνον, δικά του.


Και δεν κρατάει για πολύ. Εμφανίζεται εκείνη η φωνή που ψιθυριστά ίσα που για να ακουστεί σου λέει: Για σένα. Όλα για σένα .
Εσένα τον ίδιο εννοεί. Και έχει δίκιο. Έτσι νιώθεις πια για τα καλά πόσο αλήθεια είναι. Υπάρχει τελικά ανιδιοτελής,ιδεατή δύσκολα "προσβάσιμη" αγάπη. Απο αυτές που αναρωτιέσαι αν είσαι όντως απο αυτόν τον πλανήτη.

Αν αναρωτιέσαι ακόμα η φωνή εκείνη τι εννοεί, είναι απλό. Γίνεσαι ένα με τον άλλο. Όχι, όχι με αυτόν τον κοινότυπο, φτηνό, καθημερινό τρόπο που λέει ο κάθε δύσμοιρος που μπέρδεψε και αυτός τη βούρτσα με την *ούτσα. Δεν κάνω νύξη σαφώς σε κάτι τέτοιο. Μιλώ για εκείνον που η ευτυχία του - όπως ίδιος την μεταφράζει- πηγάζει απο το χαμόγελο του άλλου. Φίλου,συντρόφου, όποιου.


Μα κάνωντας έναν απολογισμό παρατηρώ πως όλα αυτά είναι όμορφα πράγματι μα δεν αγγίζουν συχνά. Προτιμάται συνήθως έτσι κάτι πιο απλό. Γιατί αληθεύει πως δεν κατακτάς έναν άνθρωπο σαν αυτόν που περιγράφεται πιο πάνω εύκολα.

Θέλει πολλά
Θέλει λίγα.
Θέλει ένα
Και θέλει εσένα
Για να κάνει αν οχι πολλά
Έστω λίγα
Ή ένα


Και έκανε τα πάντα για να έχει εσένα. Θα σε έχει
Και το γιατί δε ξέρω
Ίσως είναι ένα απο τα ανεξήγητα που απάντηση έχεις μέσα στη ψυχή
Που δεν το πιάνεις, δεν το βλέπεις, να το αγγίξεις δε μπορείς να το μυρίσεις ούτε
Μονάχα να το ζείς

Ίσως και να'ναι η πίστη που σου λείπει απο όλα τα άλλα.