7.12.11

Επιτέλους όμως!

Και ο χρόνος πέρασε και εσύ τώρα πια αποκομμένος, τόσο μακριά απο ο,τι σε κομμάτιασε χωρίς επιστροφή, ταράζεσαι απο αυτό που για δεκάδες νύχτες,αμέτρητες στιγμές είχες ευχηθεί με πόνο στη ψυχή ο,τι είχε απομείνει απο κείνη. Γεμίζεις πια με ανακούφιση το στόμα που άλλοτε έτρεμε απο τον εκκωφαντικό θόρυβο της ανυπαρξίας με λίγο γλυκό, παρείστικο ζεστό καφέ, εισπνέεις με δύναμη μια ρουφιξιά λίγο καπνό έτσι για το τίποτα και παλεύεις εναγωνιωδώς να ανασύρεις μνήμες, συναισθήματα που άλλοτε σε καθόριζαν, είχαν δεθεί με γόρδιους δεσμούς με τη μορφή σου για να σώσεις έναν σαν και εσένα. Ξέρεις όσο κανείς ερημιά τι θα πει. Έζησες βλέπεις χρόνια σε αυτή.Όχι, όχι απο επιλογή.

Στα δυό σου μάτια ένας σαν και εσένα. Μα δεν είναι σαν και εσένα. Γιατί εσύ άλλαξες. Μεταμορφώθηκες σε ένα πλάσμα αλλιώτικο, δεν ήξερες πως μια μορφή τέτοια μπορεί να σου ανήκει.Θυμάσαι & ταράζεσαι, ταράζεσαι γιατί κάτι έχει χαθεί, κάτι έχασες ή καλύτερα σε έκαναν να το χάσεις. Εσύ που ορκιζόσουν για μια αιωνιότητα. Τρόμος σε κυριεύει. Τρέμει σώμα,ψυχή, καρδιά και νούς. Ναι και νούς. Όλα είναι τώρα ρευστά, τίποτα σίγουρο. Τίποτα πια ίδιο.

Τίποτα πια ίδιο; Θα μπορούσε να'ναι τώρα πια ίδιο; Θα ήταν ευτυχία τούτο;
Είναι αυτό;
Ευτυχία τί είναι;


Ευτυχία είναι ένα, μονάχα ένα χαμόγελό σου
Ευτυχία είναι πολλά, πολλά δικά σου χαμόγελα
Ένα φιλί που χρόνια πρόσμενες
Μια αγκαλιά που έχει φτιαχτεί για σένα μοναχά και το ξέρεις και το ξέρει
Η μυρουδιά του ονείρου

Φυσική ροή η επιστροφή μου σε σένα και σε ο,τι με κόπο να χάσω προσπαθώ.Της σκέψης μου κατάληξη. Αρχή & τέλος. Ποτέ μέση. Τίποτα μαζί σου στη μέση. Όλα μαζί σου στα άκρα. Απο την αρχή στο τέλος χωρίς τέλος. Μαζί εκεί - Χώρια στην αρχή. Και κάπου θα βρεθούμε εμείς. Αν σ'αγαπώ- γιατί μαγάπησες ποτέ μα στο μαζί πάντα το τέλος.



Όσο για σένα που είσαι διαφορετική,θύμηση γλυκιά & αγαπημένη στο μυαλό σου να χεις πως τα αντίγραφα στρέφουν το βλέμμα αλλού,ευφραίνουν τη καρδιά για λίγο. Η ευτυχία κερδίζεται μετά απο το κυνήγι του πρωτότυπου που πίστεψε με και εκείνος θα στρέψει το βλέμμα, μα στην καρδιά ετούτος, έτσι για να την ευφράνει τόσο δα όσο μπορεί..



Α.







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου