Ο καιρός πάει με γκάζια στο τακούνι και ο έρωτας αγκαλιά με ένα μπαστούνι. Ο χρόνος προχωράει τόσο γρήγορα που δε σου αφήνει στιγμή να σκεφτείς να δεις τι ζείς. Περνάει και χάνεται. Ή καλύτερα περνάει αλλά εσύ ορίζεις πόσο χαμένος είναι. Έτσι λοιπόν κάτι τέτοια κρύα βράδια, απο τα τελευταία του 2011, αναπολείς αισθήματα που απροσδόκητα σε επισκέφτηκαν και τώρα πια αποστασιοποιημένη απο αυτά χιλιόμετρα μακριά τα συζητάς έτσι για να τα δείς σαν ταινία που παίρνεις μέρος εξ ολοκλήρου.
Να δείς τι σου άφησε. Τι κατάλαβες, τι καινούργιο γεύτηκες. Και πόσο το αγάπησες.
Στόχοι και όνειρα. Άνθρωπος και αγάπη.Να είσαι άνθρωπος να έχεις όνειρα και να στοχεύεις με αγάπη σε αυτά για να τα κάνεις δικά σου . Απλά και περιεκτικά. Αυτό μου έμαθες 2011.
Θέλει κόπο να γίνεις άνθρωπος ένα πρωινό. Ανιδιοτέλεια, πίστη στην ύπαρξη εκείνου του ιδεατού ανθρώπου. Να τον έχεις στο νού σου και να είναι στόχος της ζωής σου αυτός. Να τον κυνηγάς μέχρις εσχάτων. Ποτέ δε θα το πετύχεις αν με ρωτάς. Μα νομίζω αυτή είναι η γοητεία του. Πάντα θα μπορείς να πας ένα βήμα πιο κοντά. Θα παρασέρνεις ανθρωπάκια της δεκάρας να γίνουν και αυτοί κάτι. Να δούν μια στιγμή τη σαπίλα της ανυπαρξίας τους. Να ξεφύγουν απο αυτό το -μέσα απο τη ψυχή μου- ανελέητο τίποτα που έμαθαν να ζούν. Ας επισημανθεί πως δε μου το έμαθε το 2011 αυτό πάντα το ήξερα. Επιβεβαιώθηκα μάλλον και αυτό ήταν κίνητρο για να συνεχίσω και γω να γίνω ένα κάτι, έστω μικρό. Τη μέρα που δυο ματάκια αγαπημένα θα ανοίξουν γιατί τους έδειξες οτι μπορούν να το κάνουν θα χεις βρεί και εσύ την ευτυχία φίλε μου καλέ. Οι φίλοι μου οι πιστοί μιλούν για κόλαση και παράδεισο σαν χαιρετήσουν τούτο τον άδικο ντουνιά. Εγώ θα σου πώ πως παράδεισος είναι η επίτευξη του στόχου αυτού. Κόλαση ζούν όλοι όσοι προσμένουν να εισέλθουν στις πύλες του παραδείσου. Γιατί δε πάλεψαν να φύγουν απο το εδώ και να πάνε σε ένα ειλικρινά "θεόσταλτο" εκεί....Πού ούτε και γώ έφτασα μα ξέρω την ύπαρξη του και αδημονώ να το δώ απο κοντά.
Πίστη. Ναι ρε φίλε εγώ. Αλλά πίστη στον άνθρωπο και κυρίως στην αγάπη. Ναι ναι κοινότυπο θα μου πείς και δε ξέρω αν θα χεις δίκιο. Μα κοίτα να δείς. Με όπλο σου αυτή την κυρία μπορείς να νικήσεις μια άλλη και καλά κυρία : τη ψευτιά.
Ας μην μιλήσω άλλο όμως. Γλυκό μου 2011 να φύγεις, στο καλό και θα σε θυμόμαστε όλοι. Έφερες πόνο πολύ μα και γερή δόση ευτυχίας. Ισοπεδωτική βέβαια. Όσο για σένα 2012 φέρε μαζί σου μυρωδιές ζεστές ερωτικές ανθρώπινες γλυκές ουσιαστικές. Χαμόγελα. Και επειδή το ξέρω πόνο θα φέρεις ας πειστούμε πως θα είναι αρκετός για να ξεβολευτούμε !
Υ.Γ. Άγιε μου Βασίλη θέλω για φέτος μπουκαλάκια με τις μυρωδιές των δικών μου, να κάνω φσσσιτ και να μοσχοβολάει!
Bye bye 2011!
4.
Να δείς τι σου άφησε. Τι κατάλαβες, τι καινούργιο γεύτηκες. Και πόσο το αγάπησες.
Στόχοι και όνειρα. Άνθρωπος και αγάπη.Να είσαι άνθρωπος να έχεις όνειρα και να στοχεύεις με αγάπη σε αυτά για να τα κάνεις δικά σου . Απλά και περιεκτικά. Αυτό μου έμαθες 2011.
Θέλει κόπο να γίνεις άνθρωπος ένα πρωινό. Ανιδιοτέλεια, πίστη στην ύπαρξη εκείνου του ιδεατού ανθρώπου. Να τον έχεις στο νού σου και να είναι στόχος της ζωής σου αυτός. Να τον κυνηγάς μέχρις εσχάτων. Ποτέ δε θα το πετύχεις αν με ρωτάς. Μα νομίζω αυτή είναι η γοητεία του. Πάντα θα μπορείς να πας ένα βήμα πιο κοντά. Θα παρασέρνεις ανθρωπάκια της δεκάρας να γίνουν και αυτοί κάτι. Να δούν μια στιγμή τη σαπίλα της ανυπαρξίας τους. Να ξεφύγουν απο αυτό το -μέσα απο τη ψυχή μου- ανελέητο τίποτα που έμαθαν να ζούν. Ας επισημανθεί πως δε μου το έμαθε το 2011 αυτό πάντα το ήξερα. Επιβεβαιώθηκα μάλλον και αυτό ήταν κίνητρο για να συνεχίσω και γω να γίνω ένα κάτι, έστω μικρό. Τη μέρα που δυο ματάκια αγαπημένα θα ανοίξουν γιατί τους έδειξες οτι μπορούν να το κάνουν θα χεις βρεί και εσύ την ευτυχία φίλε μου καλέ. Οι φίλοι μου οι πιστοί μιλούν για κόλαση και παράδεισο σαν χαιρετήσουν τούτο τον άδικο ντουνιά. Εγώ θα σου πώ πως παράδεισος είναι η επίτευξη του στόχου αυτού. Κόλαση ζούν όλοι όσοι προσμένουν να εισέλθουν στις πύλες του παραδείσου. Γιατί δε πάλεψαν να φύγουν απο το εδώ και να πάνε σε ένα ειλικρινά "θεόσταλτο" εκεί....Πού ούτε και γώ έφτασα μα ξέρω την ύπαρξη του και αδημονώ να το δώ απο κοντά.
Πίστη. Ναι ρε φίλε εγώ. Αλλά πίστη στον άνθρωπο και κυρίως στην αγάπη. Ναι ναι κοινότυπο θα μου πείς και δε ξέρω αν θα χεις δίκιο. Μα κοίτα να δείς. Με όπλο σου αυτή την κυρία μπορείς να νικήσεις μια άλλη και καλά κυρία : τη ψευτιά.
Ας μην μιλήσω άλλο όμως. Γλυκό μου 2011 να φύγεις, στο καλό και θα σε θυμόμαστε όλοι. Έφερες πόνο πολύ μα και γερή δόση ευτυχίας. Ισοπεδωτική βέβαια. Όσο για σένα 2012 φέρε μαζί σου μυρωδιές ζεστές ερωτικές ανθρώπινες γλυκές ουσιαστικές. Χαμόγελα. Και επειδή το ξέρω πόνο θα φέρεις ας πειστούμε πως θα είναι αρκετός για να ξεβολευτούμε !
Υ.Γ. Άγιε μου Βασίλη θέλω για φέτος μπουκαλάκια με τις μυρωδιές των δικών μου, να κάνω φσσσιτ και να μοσχοβολάει!
Bye bye 2011!
4.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου