12.12.11

.

- Τι ζητάς τώρα πια; Μήπως τα ματάκια σου άνοιξαν πια για τα καλά; Μήπως όλα αυτά που υπήρχαν απλώς υπήρχαν; Κάποτε. Ναι υπήρχαν. Ναι κάποτε υπήρχαν. Τώρα;  Όλα τελικά αλλάζουν; Αισθήματα που χόρευαν αργά,νωχελικά σε κάθε σπίθα της ύπαρξής σου, που μαχώσουν για αυτά με κάθε τρόπο που ο ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει είναι ετούτη τη στιγμή σπαραγμένες μνήμες έντεχνα συνδεδεμένες με την αοριστία;

-Απόγνωση λόγω άγνοιας


Κραυγή
Χωρίς απάντηση γιατί
Το ψιθύρισες μια νυχτιά έτσι για το τίποτα
Επι ματαίω τα ο,τι όλα, πάντα, ποτέ, μαζί


"Όλα ζούν αν τα θυμάσαι" μια στιγμή πνιγμένη σε έμπνευση έγραψε ο Αλκαίος( όχι μάτια μου ο Αλκαίος που είπε με τόση χαρά στην Ευρώπη Opa, άλλος είναι αυτός) ξέχασε να συμπληρώσει πως
'' όλα ζούν αν τα αγαπάς".

Και όλα αυτά τα όλα σιγά σιγά πεθαίνουν



Είπα κοίταξέ με
Κράτα με, για όσο
Για πόσο αποκρίθηκες σιωπηρά, το άκουσα μα σημασία δεν έδωσα
Για πάντα
ούρλιαξα
μα είχες στο ρολόι το βλέμμα σου στρέψει
Ζήσε μαζί μου σου' πα, μα να ζεις δεν είχες μάθει
Τραγούδησε πλάι μου, τα λόγια δεν ήξερες
Χόρεψε μαζί μου απόψε, τα βήματα δεν ξέχασες- δεν τα χες μάθει

-Να σ'αγαπήσω προσπαθώ με χαμόγελο σιγοτραγούδησες
-Δε θέλησα στιγμή να σ'αγαπώ, ανάγκη της ύπαρξής μου είσαι. Ποτέ προσπάθεια,αλήθεια μόνο.


Πόση αλήθεια μια φιλαλήθης να αντέξει μπορεί; Ο,τι τελείωσε πάει τελείωσε θα μπορούσε να πει ένας αισιόδοξος, παθιασμένος με τη ζωή. Ένας απαισιόδοξος παθιασμένος με το είναι σου εκείνο που αγαπά να μισεί μπορεί κάποιος να μου πεί τι θα έλεγε;








Αυτό που μοιάζει φυλακή
είναι το πέταγμά σου
που 'χει φτερά μα δεν μπορεί
να κόψει τα δεσμά σου

Πάρε το φως του έρωτα
μαχαίρι απ' την καρδιά μου
άσε τη γη για τους πολλούς
και πέτα εδώ κοντά μου.



4.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου